Pod względem mechaniki Panika w laboratorium przypomina zarówno Gatunki, Konikowo, jak i Muffinki: rzucamy kostkami, które określają różne cechy obiektu, a następnie w jak najkrótszym czasie próbujemy go znaleźć pośród innych. Jednak ze względu na specyfikę miejsca akcji (laboratorium) ameby ulegają ciągłym mutacjom, przez co wskazanie tej właściwej wcale nie jest łatwe. To świetny trening logicznego myślenia i dokonywania mentalnych przekształceń, a przy tym doskonała rozrywka – również dla dorosłych!

OPIS I CEL GRY

Uwaga, alarm! Ameby uciekły z laboratorium! Trzeba je jak najszybciej złapać! Należy zachować czujność, bo ameby bez trudu zmieniają kształt, kolor i wzór, a w dodatku lubią się chować w otworach wentylacyjnych. Ten z graczy, który jako pierwszy złapie pięć ameb, zostanie zwycięzcą.

ZAWARTOŚĆ PUDEŁKA

16 kafli ameb 
3 kafle laboratoriów początkowych

3 kafle laboratoriów mutacyjnych
3 kafle otworów wentylacyjnych
4 kości 
30 żetonów zwycięstwa
instrukcja

PRZYGOTOWANIE I PRZEBIEG GRY

Tasujemy wszystkie 25 kafelków i układamy je w okręgu, tworząc zamknięty tor złożony z ameb, laboratoriów i otworów wentylacyjnych.

Gracze rzucają czterema kostkami na raz. Wszyscy jednocześnie starają się jak najszybciej odnaleźć amebę o wylosowanych cechach: 
1⃣ w kształcie ośmiornicy lub w kształcie ślimaka

2⃣ w cętki lub w paski

3⃣ czerwono-pomarańczową lub fioletowo-turkusową

4⃣ zbiegłą z turkusowego, czerwonego lub żółtego laboratorium

Jak szukać ameby?

Poszukiwanie ameby należy rozpocząć od kafla laboratorium, z którego uciekła. Kość wskazuje nie tylko jedno z trzech możliwych laboratoriów, lecz także kierunek ucieczki ameby (w prawą lub w lewą stronę). 

Poszukiwana ameba uciekła z żółtego laboratorium w lewą stronę.

Jeśli w czasie ucieczki ameba trafi na otwór wentylacyjny, omijamy w naszych poszukiwaniach fragment toru zawierający się między tym a kolejnym otworem wentylacyjnym i kontynuujemy poszukiwania od pierwszego kafla po drugim otworze wentylacyjnym. 

Jeśli w czasie ucieczki ameba trafi do laboratorium mutacyjnego, zmienia się jej kształt, kolor lub wzór. Od tego momentu musimy szukać ameby o nieco innym rysopisie niż wskazują kości:

Ameba może wchodzić do otworów wentylacyjnych nieograniczoną ilość razy, ale ze względu na jej delikatną budowę może przeżyć co najwyżej trzy zmiany w laboratoriach mutacyjnych. Jeśli w czasie swojej ucieczki po raz czwarty trafi do laboratorium, od razu umiera, a gracze powinni wskazać kafel ostatniego laboratorium mutacyjnego, które odwiedziła.

PROSTSZE WARIANTY

Grając z młodszymi dziećmi, można nieco uprościć zasady i zrezygnować z kafli otworów wentylacyjnych lub/i laboratoriów mutacyjnych.

WRAŻENIA

Panika w laboratorium to jedna z moich ulubionych gier na refleks i spostrzegawczość, w którą z przyjemnością gram również z innymi dorosłymi. Ze względu na bardzo proste zasady świetnie sprawdza się jako gra imprezowa – szczególnie dla tych, którzy zamiast śmiać się do rozpuku wolą raczej trochę pogłówkować. Panika w laboratorium to gra, która wymaga od graczy uważności i skupienia, działania pod presją czasu, a także umiejętności dokonywania błyskawicznych przekształceń w wyobraźni. (Pod tym względem gra przypomina Fikolo Lucrum Games). Dodatkowym atutem Paniki w laboratorium jest bardzo atrakcyjna oprawa graficzna i tematyka w zaskakująco dużym stopniu powiązana z mechaniką. Bardzo żałuję, że gra nie przeszła do II etapu konkursu Planszowa Gra Roku 2019, bo jest nie tylko świetnie wykonana, ale przede wszystkim bardzo dobrze przemyślana. 

TYTUŁ: Panika w laboratorium
AUTOR: Dominique Ehrhard
ILUSTRACJE: Maxim Cyr
WYDAWNICTWO: FoxGames
WIEK: 6+
LICZBA GRACZY: 2–10
CZAS GRY: 20 min
WIELKOŚĆ: 11 × 15 × 3,5 cm
ROK WYDANIA: 2018

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *