Najazd turystów to kolejne oblicze gry wymyślonej przez Reinera Knizię ponad 20 lat temu. W Tabula Rasa (wyd. 1995) i Knights of Charlemagne (wyd. 2006) akcja osadzona była w średniowieczu, a gracze wcielali się w rycerzy podbijających różne regiony Europy, natomiast w trzeciej wersji, która ukazała się na rynku azjatyckim jako Hungry (wyd. 2017) gracze musieli karmić głodne zombie mózgami. Ta różnorodność boleśnie obnaża brak związku tematu z mechaniką gry, ale oznacza również, że wydawca może z łatwością zainteresować tytułem konkretną grupę odbiorców. Pomysł Naszej Księgarni, by osadzić grę w wakacyjnym kontekście, jest trafiony nie tylko dlatego, że już za chwilę masowo ruszymy na podbój hoteli w letnich kurortach, ale również ze względu na to, że lekka, przyjemna tematyka sprawdzi się w rodzinnym gronie.
OPIS I CEL GRY
Gracze rozmieszczają turystów w wakacyjnych kurortach: hotelach i domkach o różnym standardzie. W związku z tym, że turyści najlepiej czują się w gronie własnej rodziny, trzeba ich rozlokowywać w taki sposób, żeby krewni zdobyli przewagę liczebną w poszczególnych obiektach. Za dominację w hotelu można zdobyć pięć punktów, a za zdobycie domku liczbę punktów równą liczbie gwiazdek, którą posiada dany domek. Ten z graczy, który zgromadzi najwięcej punktów, zostanie zwycięzcą.
ZAWARTOŚĆ PUDEŁKA
50 kart turystów
5 planszetek hoteli
5 planszetek domków (od 1- do 5-gwiazdkowego)
1 żeton 5-punktowy
10 żetonów 1-punktowych
4 znaczniki graczy
instrukcja
50 kart turystów
Talia turystów liczy 50 kart: po 10 sztuk w 5 kolorach (czerwonym, niebieskim, pomarańczowym, zielonym i fioletowym). W ramach każdego koloru znajduje się pięć rodzajów kart, które odpowiadają turystom o różnych wymaganiach odnośnie do standardu zakwaterowania: od chłopca, który dobrze czuje się w jednogwiazdkowych domkach, do krępego mężczyzny z siwym wąsem, który woli pięć gwiazdek. Każda karta występuje w dwóch egzemplarzach. Oznacza to, że łącznie w talii jest 10 kart z jedną gwiazdką, 10 kart z dwiema gwiazdkami i tak dalej. Jednocześnie w talii znajduje się 10 kart zielonych, 10 czerwonych, 10 niebieskich i tak dalej.
Hotele i domki
Gdzie można umieścić turystę?
Każdy turysta może być wysłany tylko do jednego z dwóch miejsc: albo do hotelu w swoim kolorze, albo do domku z taką samą liczbą gwiazdek, jaka widnieje na karcie.
PRZYGOTOWANIE
1⃣ Tasujemy karty turystów, bez podglądania usuwamy z talii dwie karty i umieszczamy je w pudełku (nie będą brały udziału w rozgrywce), a następnie rozdajemy graczom po osiem kart. Pozostałe kładziemy w stosie zakrytym na środku stołu.
2⃣ Rozkładamy hotele (w dowolnej kolejności) i domki (w kolejności od 1- do 5-gwiazdkowego) w dwóch rzędach, zachowując między nimi sporą odległość. Obok każdego obiektu w specjalnym wcięciu umieszczamy żeton 1-punktowy.
3⃣ Żeton 5-punktowy kładziemy z boku, będzie potrzebny dopiero pod koniec gry przy zliczaniu punktów.
4⃣ Gracze rozdzielają między siebie znaczniki i kładą je przed sobą. Każdy z czterech znaczników przedstawia jeden z czterech charakterystycznych krajobrazów na planszetkach z domkami i hotelami: na północy góry, na wschodzie palmy, na południu zatokę, a na zachodzie plażę. W zależności od wybranego znacznika gracze będą dokładać swoje karty turystów do domków i hoteli w odpowiednim miejscu: u góry, po prawej stronie, u dołu albo po lewej.
PRZEBIEG ROZGRYWKI
W swojej turze gracz wykonuje tylko dwa działania: wysyła jednego swojego turystę do pasującego domku lub hotelu (kładąc go po odpowiedniej stronie kurortu w zależności od swojego znacznika gracza), a następnie dobiera turystę ze stosu. Kolej przechodzi na następnego gracza. W momencie, kiedy stos turystów do dobierania się wyczerpie, gracze nie dobierają już kart, ale gra toczy się nadal do momentu wyłożenia na stół ostatniego turysty. Potem następuje podliczanie punktów.
Przyznawanie punktów
Każdy hotel i każdy domek rozpatruje się osobno w kolejności od domku 1-gwiazdkowego do domku 5-gwiazdkowego. Za zdobycie przewagi liczebnej turystów w danym obiekcie gracz otrzymuje planszetkę z hotelem lub domkiem. Każdy hotel jest wart 5 punktów, a domki od 1 do 5 w zależności od liczby posiadanych gwiazdek. Za zajęcie drugiego miejsca w danym obiekcie gracz otrzymuje żeton 1-punktowy. Trzecie oraz czwarte miejsce nie jest punktowane. W przypadku remisu, to jest takiej samej liczby turystów w danym hotelu lub domku, remisujący gracze nie są brani pod uwagę podczas przyznawania punktów, a punkty zdobywają kolejni w rankingu gracze. Może się zdarzyć, że żaden z graczy nie dostanie punktów za obiekt (w przypadku poczwórnego remisu albo dwóch podwójnych). Żeton 5-punktowy jest premią dla tego z graczy, który jako pierwszy zdobędzie dwie planszetki domków.
WYKONANIE
Poszczególne elementy gry są wykonane bardzo solidnie: planszetki hoteli i domków są grube, ładnie wycięte i mają bardzo pogodne grafiki, karty turystów są wystarczająco duże, żeby łatwo było je trzymać w ręku, ale na tyle małe, że wygodnie rozmieszcza się je na stole, a same wizerunki turystów zostały namalowane przez Janusza Wyrzykowskiego z dużym poczuciem humoru (sympatię wzbudza zwłaszcza turysta pięciogwiazdkowy: z reklamówką ze stonką, w białych skarpetkach i sandałach, brzuchem wylewającym się spod przyciasnej hawajskiej koszuli i naszyjnikiem z muszlą).
Duże wrażenie robi instrukcja. Długa, niezwykle szczegółowa, z mnóstwem przykładów, które nie pozostawiają żadnych wątpliwości odnośnie do tego, komu należy przyznać punkty, jak postąpić w przypadku remisu, a także jak umieszczać karty na stole. Zasady Najazdu turystów są łatwe i tak naprawdę wystarczyłaby jednostronicowa broszurka informacyjna, ale cieszę się, że wydawca przewidział każdą możliwą niepewność ze strony gracza i z wyprzedzeniem rozwiał wszelkie wątpliwości.
WRAŻENIA
Najazd turystów to lekka, sympatyczna i – mimo wakacyjnej oprawy graficznej –abstrakcyjna gra familijna dla dzieci od szóstego roku życia, w którą zagrają z przyjemnością również rodzice i dziadkowie. Cała trudność zasadza się na umiejętnym zarządzaniu kartami, tak by zdobyć przewagę liczebną w poszczególnych kurortach. Gracze przez cały czas widzą, jak zmienia się sytuacja na stole, i w zależności od posiadanych kart mogą próbować budować swoją przewagę w upatrzonych domkach i hotelach. Wiadomo, że do każdego obiektu można dołożyć maksymalnie 10 kart turystów (10 kart w jednym kolorze do hotelu lub po dwie karty z taką samą liczbą gwiazdek w pięciu różnych kolorach), jednak w związku z tym, że na początku każdej rozgrywki usuwa się z talii dwie losowe karty, nigdy nie można być pewnym, które karty turystów rzeczywiście wezmą udział w grze. Bardziej doświadczeni gracze będą pewnie na bieżąco obliczać, jakie karty mogą mieć przeciwnicy i czy warto inwestować w poszczególne kurorty, jednak gra nie traci na swojej atrakcyjności nawet przy bardziej niefrasobliwym podejściu i spontanicznym dokładaniu kart. W związku z tym, że każda karta może być dołożona jedynie w dwóch miejscach (albo w hotelu o pasującym kolorze, albo w domku z odpowiednią liczbą gwiazdek), tak naprawdę bardziej liczy się kolejność wykładania kart niż cokolwiek innego oraz zostawianie sobie otwartych opcji. Gra toczy się szybko i rozgrywka raczej nie przekracza 20 minut. Mimo że w Najazd turystów można grać już w dwie osoby, ciekawiej robi się dopiero przy trzech i czterech graczach, kiedy sytuacja na stole zmienia się bardzo szybko i trzeba się mocniej zastanawiać, gdzie warto wysyłać swoich turystów. Nie da się zdobyć przewagi w każdym miejscu, dlatego od samego początku warto wytypować kilka miejsc w zależności od posiadanych kart. Jeśli mamy dużo turystów pięciogwiazdkowych, można rozważyć umieszczenie ich w domku z pięcioma gwiazdkami, który po zakończeniu rozgrywki przyniesie aż pięć punktów zwycięstwa. Opłaca się również umieszczać turystów z niewielką liczbą gwiazdek w hotelach o pasujących kolorach, które również są warte 5 punktów. Należy mieć jednak na uwadze premię 5-punktową za najszybsze zdobycie dwóch domków (domki rozpatruje się od 1- do 5-gwiazdkowego). Jeśli weźmiemy jeszcze pod uwagę fakt, że w przypadku remisu trzeci lub trzeci i czwarty gracz zyskują, okazuje się, że w grze Najazd turystów jest całkiem dużo zmiennych, które wpływają na wynik rozgrywki. Gra wypada najlepiej w rozgrywce 3- i 4-osobowej i zyskuje w oczach grających z każdą kolejną rozegraną partią. Pomimo dość dużego elementu losowości (dobór kart jest zupełnie przypadkowy) gracze, którzy mają na ręku osiem kart, w każdym swoim ruchu mogą wybrać 1 z 16 możliwości – to całkiem dużo jak na taką prostą grę familijną.
- Angielski dla dzieci na horyzoncie – „Rymowanki i wierszyki”, „Piosenki”, „Zagadki i łamigłówki” Kapitan Nauka
- Wiktoriańska baśń – „Nocny ogrodnik” Jonathan Auxier