Książka z innym wymiarem – „Nieja i ja” Antonina Kasprzak

Jestem pewna, że dobrze ją znacie. Dałabym sobie głowę uciąć, że pojawia się w Waszym domu regularnie, i jest sprawczynią wielu psot. To ona namalowała flamastrem szlaczki na ścianie, to ona nie wytarła butów z błota i ubrudziła świeżo umytą podłogę, nie mówiąc już o tym, że to ona wycięła nożyczkami dziurę w nowej bluzce. Nieja, bo o niej mowa, to dziki lokator, z którym żyjemy pod jednym dachem od dnia, kiedy nasze dzieci uczą się oddalać podejrzenia od siebie. Debiutancka powieść Antoniny Kasprzak pt. Nieja i ja rozpoczyna się od rodzinnej kłótni o odkręcony słoik z dżemem, rozsypane pestki dyni i wyjedzoną musztardę – oczywiście nie przez główną bohaterkę, Irenkę, tylko… Nieję!

Antonina Kasprzak przez kilka lat prowadziła blog Co słychać u dziewczynek?, w którym opisywała życie z dwiema córkami. Kiedy dzieci podrosły, zrezygnowała z dzielenia się z czytelnikami okruchami prywatnego życia, dlatego zamknęła ten rozdział. Nie zrezygnowała jednak z pisania – Nieja i ja jest jej debiutancką powieścią, a niedawno miała premierę jej druga książka, Wiłka, smocza dziewczynka. Obydwa tytuły ukazały się nakładem warszawskiego wydawnictwa Bis.

Nieja i ja to wciągająca od pierwszej strony powieść dla dzieci w wieku 5+, która czerpie pełnymi garściami z różnych stylistyk. Znajdziemy tu elementy fantastyki (postać z innej rzeczywistości, podróż w czasie), powieści obyczajowej (relacje rodzinne, eurosieroctwo), detektywistycznej (poszukiwanie zaginionego skarbu), a nawet motyw miłosny (nowa znajomość mamy). Autorce dość zgrabnie udało się zapanować nad gatunkowym miszmaszem i mimo że potencjał niektórych wątków nie został w pełni wykorzystany, opowiedziana historia jest spójna i przede wszystkim bardzo ciekawa.

Jeszcze nie tak dawno Irenka, podobnie jak jej koledzy i koleżanki z klasy, mieszkała z rodzicami w bloku i miała najlepszą przyjaciółkę Zosię. Po rozstaniu rodziców, zmianie sytuacji materialnej i przeprowadzce do starego, podupadającego domu babci życie dziewczynki zmieniło się na gorsze. Poczuła się odstawiona na boczny tor i osamotniona, a kłótnie z mamą o drobiazgi stały się nieodłącznym elementem każdego dnia. Kiedy po raz kolejny Irenka zarzekała się, że to nie ona wyjadła ze słoika musztardę („To nie ja! Nie ja!”), nieświadomie wywołała wilka z lasu, a  dokładniej – Nieję z równoległej rzeczywistości. Znajomość z malutką istotą nie tylko zrekompensowała Irence brak prawdziwych koleżanek, lecz także przyczyniła się do rozwiązania rodzinnej zagadki sprzed lat, uchroniła mamę przed poważnym błędem i przede wszystkim pomogła dziewczynce nawiązać przyjaźń w prawdziwym życiu.

Powieść Nieja i ja spodobała się nie tylko mnie, ale również moim córkom: pięciolatce i prawie siedmiolatce. Zupełnie mnie to nie dziwi! Książka jest napisana bardzo dobrym językiem, bohaterowie są wyraziści, a przygody Irenki z jednej strony zupełnie zwyczajne, a z drugiej całkiem nie z tej ziemi. To książka, od której trudno się oderwać. Na uwagę zasługuje również bardzo staranne wydanie: piękne, delikatne ilustracje Katarzyny Bukiert, doskonałej jakości papier (gruby, matowy, w kolorze złamanej bieli), szyto-klejona oprawa i twarda okładka z wybiórczym lakierem. Do tej książki wrócimy jeszcze nie raz i jestem pewna, że za każdym razem z taką samą przyjemnością jak przy pierwszej lekturze.

TYTUŁ: Nieja i ja
TEKST: Antonina Kasprzak
ILUSTRACJE: Katarzyna Bukiert
LICZBA STRON: 144
OPRAWA: twarda
FORMAT: 14,5 × 29 cm
WIEK: 6+
WYDAWNICTWO: Bis
ROK WYDANIA: 2017