Szybka, wesoła, rodzinna gra, w której dzieci zazwyczaj mają przewagę nad dorosłymi graczami. I nie, wcale nie chodzi o czynnik losowy! Po prostu żeby wygrać w Pszczółki trzeba mieć dobrą pamięć i zachować czujność przez całą rozgrywkę. A w tym dzieci nie mają sobie równych.
ZAWARTOŚĆ
W zgrabnym, kartonowym pudełku znajduje się sześć plastikowych uli, sześć kolorowych pszczółek, 36 kart oraz instrukcja.
CEL GRY
Każdy z sześciu uli mieści w sobie pszczółkę w innym kolorze. Gracze po kolei ciągną karty z pszczołami ze stosu i starają się podnieść ten ul, pod którym ich zdaniem ukrywa się wylosowana pszczółka. W nagrodę za poprawnie wytypowany ul gracz przysuwa go ze środka stołu przed siebie. Ten, kto jako pierwszy zdobędzie cztery ule, zostaje zwycięzcą.
PRZYGOTOWANIE
Umieszczamy na środku stołu sześć pszczółek i staramy się zapamiętać ich położenie. Kiedy wszyscy gracze są gotowi, zakrywamy pszczółki ulami, a w utworzonym przez nie okręgu kładziemy potasowany stos kart obrazkami do dołu.
PRZEBIEG GRY
Gracze po kolei odkrywają po jednej karcie ze stosu zakrytego i w zależności od tego, co przedstawia rysunek, wykonują odpowiednią akcję.
1️⃣ Po odkryciu karty z pszczołą gracz próbuje odnaleźć identyczną pszczołę na stole. W tym celu podnosi wybrany ul (może to być również ul należący już do innego gracza) i pokazuje wszystkim, co się pod nim znajduje. Jeśli mu się uda, przesuwa ul z pszczołą do siebie i kończy swój ruch, a kolejka przechodzi na gracza siedzącego obok. Jeśli mu się nie uda, z powrotem zakrywa pszczołę ulem i pozostawia go na miejscu.
2️⃣ Jeśli gracz wylosuje kartę z niedźwiedziem, musi oddać jeden z wcześniej zdobytych przez siebie uli, o ile je posiada. Jeśli gracz wylosuje kartę z ulem, musi wziąć ze środka stołu (albo od jednego z graczy, jeśli wszystkie ule będą miały właścicieli) dowolny ul. W obydwu przypadkach nie można podglądać, jaka pszczoła znajduje się w przemieszczanym ulu.
WYKONANIE
Pszczółki to jedna z najlepiej wykonanych i najbardziej wytrzymałych gier, w jakie kiedykolwiek grałam ze swoimi dziećmi. Plastikowe ule są przyjemne w dotyku i mają dużo szczegółów takich jak poprzeczne prążkowanie czy imitacja drzwi. Plastikowe pszczółki mają wypukłą podstawę, którą dodatkowo obciążono, dzięki czemu zachowują się jak wańki-wstańki. Nie sposób ich przewrócić, za to można wprowadzić w szalone wirujące ruchy (oczywiście już po właściwej rozgrywce). Wiadomo, że najbardziej narażonym na zniszczenia elementem są karty, ale po dziesiątkach rozgrywek z dziećmi tylko jedna karta lekko się zagięła, więc nie jest źle. Grafiki na awersach są bardzo przyjemne i kolorowe, a rewersy z ukwieconą łąką dodatkowo podkreślają sielską scenerię gry.
WRAŻENIA
Pszczółki pojawiły się w naszym domu jako jedna z pierwszych gier. Proste zasady, niewiele elementów i mechanika oparta na zapamiętywaniu tak dobrze się sprawdziły, że wszyscy domownicy chcieli więcej: więcej rozgrywek w Pszczółki i w ogóle więcej nowych tytułów. Mimo że od tamtego czasu dzieci podrosły i coraz częściej sięgamy po dużo bardziej skomplikowane gry, regularnie wyciągamy Pszczółki z regału, bo tak naprawdę trudno z nich wyrosnąć (podobnie jak z gier typu memory). Oprócz tego, że ćwiczą pamięć i koncentrację, doskonale sprawdzają się jako lekki przerywnik, a proste zasady pozwalają nowym graczom od razu dołączyć do rozgrywki. Gra jest bardzo dynamiczna i emocjonująca, na stole ciągle coś się dzieje, bo gracze błyskawicznie dobierają karty i podejmują decyzje: typują ule, trafiają, przesuwają, pudłują, oddają, zabierają innym graczom, oddają niedźwiedziowi, dostają za darmo… Tu nie ma czasu na nudę! Jest za to dużo śmiechu, zaklinania kart i ciągłego powtarzania w myślach ciągu kolorów. Jeśli dopiero zaczynacie przygodę z planszówkami, trudno Wam będzie znaleźć na początek lepszy tytuł niż Pszczółki. Niech ul będzie z Wami!
TYTUŁ: Pszczółki
AUTOR: Reiner Knizia
GRAFIKI: Michael Menzel
WYDAWNICTWO: G3
WIEK: 4+
LICZBA GRACZY: 2–5
CZAS GRY: 10 minut
WYMIARY: 12,5 × 17× 7 cm